zaterdag 12 april 2014

Therapeutische afleiding

Tsss. 1,5 niet eens zo grote ruimte met niet eens zo veel kraampjes en een knalrood banksaldo. Je zou denken: best een veilige combi. Nope.
Live life dangerously denk ik dan en ik word straalverliefd, bij voorkeur op dingen die ik helemaal niet nodig heb. Maar die wel uniek zijn en met liefde gemaakt. Bij 2 kramen kreeg ik het compliment dat ik zo leuk ben om aan te verkopen. En naast dat compliment ook nog korting.

En dan ook nog gezellig een kopje thee zitten drinken met Sandra Eskes. Zij aan de cheesecake, ik aan de carrot cake. Speciaal niet ontbeten want ik had al gezien dat ze lekkere dingen van de buurtbakkers zouden hebben. Sandra had mij natuurlijk gelijk mee naar buiten moeten meetrekken. Maar ze heeft me gewoon onaangelijnd die kraampjes laten afstruinen. NIKS heb je aan haar ;-)

De buit zie je hieronder. Call me crazy, ik hou ervan. Allemaal hergebruik, dat is toch geweldig?

Een heerlijk gezellige dame waar ik erg mee heb gelachen tot de inhalator eraan te pas moest komen, maakt al die geweldige objecten van oud borduurwerk dat haar man voornamelijk in Vlaanderen vindt.



Ze had ook geweldige tassen en lampen, maar ik ben maar voor het goedkoopste gegaan, een prachtig oud voetenbankje ;-) Ze moest uiteindelijk zo lachen dat de prijs met elke paar minuten omlaag ging en ik er ook nog een kipje bij kreeg ;-)




Ach, zei ze, hupsakee! Ik heb zo’n lol met u, daar gaat dat prijsje! Ze trok het labeltje met een ferme ruk van het bankje en gooide het over haar schouder.



Toen ik de al bij de ingang gescoorde etagère op weg naar huis ging ophalen, had ze hem helemaal in bubbels verpakt en er ook nog een vintage boodschappentas van de buurvrouw omheen gedaan. 



Ze had er nog keurig bij gezegd dat ze het oortje van het überlieve konijntje had moeten lijmen. Maar hé, ik heb ook wel wat krasjes en gelijmde onderdelen en ik vind het ook fijn als ik geaccepteerd word. Toen ik dat erbij zei, wilde ze hem eigenlijk zelf houden ;-) No way, José!


Nu zit ik met suizende oren op de bank, en ga ik zo even slapen tot de bel gaat. Maar wat ben ik blij met dit soort kleine dingen. Ik ben zo blij dat te merken, want gisteren was ik bereid om de handdoek heel erg en op alle gebied in de ring te gooien. Geld uitgeven dat je niet hebt is niet verstandig, maar dit was goedkoper en effectiever dan menig therapie. 

4 opmerkingen:

  1. Haha, wat ben je toch heerlijk. Maar ik neem graag de 'schuld' op me :-), groet Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O mens, ik ben stinkend jaloers op dat voetenbankje. En ik herken het enorm! Niks fijner dan door een kringloopwinkel struinen als je in een dipje zit ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geweldig is ie hè :-)
      Kringloopwinkel is te weinig eer, hoor. Het waren allemaal zelfmaakkramen, van bier tot kaas, van sieraden tot meubels, van etsen tot keramiek, van meubels tot ... voetenbankjes en etagères. En dus vaak gemaakt van materiaal dat eerst een andere functie had. Vind ik nóg leuker dan een kringloopwinkel!

      Verwijderen

Leuk als je een reactie achterlaat. Hier, of op Twitter of Facebook.

Reageren zonder koppeling met welk account dan ook? Reageer met de optie Anoniem en zet eventueel je naam gewoon in je bericht.