zondag 6 januari 2013

Lekker stevig

Sinds een paar weken probeer ik mijn oude, behoorlijk goede sportschema er weer in te krijgen. 3 x in de week 5 kwartier cardio en krachttraining. Door van alles en nog wat was het ineens een half jaar dat ik niet meer was geweest. Nul keer. En dat begon ik aan alle kanten te merken. 

Gisteren kwam ik in de sportschool een man tegen die ik nog nooit had gezien. Dat kan natuurlijk zomaar, as je een half jaar niet op appèl verschijnt. Het was een grote en vooral ook corpulente man. Waaraan je ondanks de nog heersende corpulentie kon zien dat hij al wel wat gewicht was kwijtgeraakt. Ik zat op de hometrainer naast hem.
Hij keek eens mijn kant op, dacht wat na (althans zo leek het) en zei vervolgens: "Jij bent ook vrij stevig, hè."

Ik zou niet weten waarom je dat zou moeten zeggen, maar goed.

"Ik heb inderdaad ook niet echt een atletische bouw nee."

"Ik ben hier nu een maand of vijf bezig, want ik werd onwel boven aan de trap thuis. Dat was een behoorlijke waarschuwing. Ik woog 140 kilo en ben nu een kilo of 17 kwijt. Ik sport hier 3 x in de week. Ik heb nog genoeg kilo's te gaan. En jij?"

Terwijl het zweet over mijn voorhoofd parelde, op het toppunt van een van mijn cardiofietstochtjes, keek ik terug naar de man en wilde eerst niet antwoorden. Maar ach.


Petit Nana van Niki de Saint Phalle, 
gespecialiseerd in lekker stevige vrouwen
"Ik sport hier ook 3 x in de week. Want u heeft gelijk, ik ben inderdaad lekker stevig."

"En wat is bij jou dan het verschil, als ik vragen mag?"

"Vanaf dat ik hier begon met trainen?"

"Ja."

"Een kilo of 22."

Respectvol zwijgen viel mij ten deel. En goedkeurend knikken, vanaf de fiets naast me.
"Zo zeg, en hoe lang heb je daarover gedaan?"


"Acht jaar."

"Nouja, te snel is ook niet alles. Maar het is er toch maar mooi af. Komt toch door dat 3 x per week, hè. Anders doet het niks."

"Ik heb het erbij, meneer. Die 22 kilo. Erbij."

En ik trok een sprintje. Onzichtbaar en demonisch in mijn vuistje lachend omdat hij niet wist van dat vreselijke half jaar met andere medicijnen, niet sporten en wel veel eten.
Naast me zag ik de corpulente man zich onder de kin krabbelen en een niet begrijpend gezicht opzetten. ... Acht jaar en 3 x in de week en dan aankomen...waar ben ik aan begonnen?


Zoals de bedoeling was, durfde hij niet verder te vragen.