Toen ik overstak, compleet met een belachelijk harde wind en groen licht, werd mijn achterwiel nog net even aangetikt door een door rood rijdende automobilist. Ik had dus een ongewenste ontmoeting met het asfalt. Dat ging heel gek traag, maar het gíng wel.
Kijk dan uit!
Gelukkig stopte de roodrijder. Wel zo beleefd. En hij stapte zelfs uit om te vragen of ik wel ok was.
Dacht ik. "Kijk dan uit, stomme trut!" kreeg ik toegeworpen. Toen ik geheel op eigen kracht weer overeind was gekomen, zag ik nog net de zijkant van de kerel de auto in verdwijnen. Hij keek nog even woest naar me en weg was ie.
Ik heb met bibberende benen mijn fiets in een rek bij een meubelzaak gezet. De nieuwe printer zat er nog op. Die had hopelijk geen schade. Ikzelf voorlopig een beurs bovenbeen en de bibbers. En de fiets de nodige krassen en deuken.
Ik heb de printer van mijn bagagedrager gehaald en ben maar met de tram en de bus naar huis gegaan om daar met een kopje thee tot bedaren te komen. Dat leverde een gek soort huilbuitje op. Pure frustratie.
Kijk dan uit? Wat is dat nou voor opmerking!? Ik had het volste recht om over te steken, want ik had groen. Dat is voor mij nooit een reden om niet alsnog goed uit te kijken, omdat ik wel vaker mensen door rood zie rijden. Maar in dit geval was ik al aan het oversteken. Vandaar dat hij mijn achterwiel raakte. Had ik dan achterom moeten kijken of iemand ineens besloot om door rood te rijden? En waarom dacht ik hier überhaupt over na? Hij zat sowieso fout! Stresslevel 10+++.
Getikt?
De printer bleek inderdaad schadeloos. Maar ik heb wel een freelanceklus gemist en ik moet een paar plekken op mijn fiets laten bijwerken omdat anders het metaal gaat oxideren. En het raampje van mijn versnelling is kapot. Maar ja, bij wie verhaal ik het, hè.
Mijn achterwiel wérd getikt, maar de automobilist was het al. Wát een idioot!
