Toen ik overstak, compleet met een belachelijk harde wind en groen licht, werd mijn achterwiel nog net even aangetikt door een door rood rijdende automobilist. Ik had dus een ongewenste ontmoeting met het asfalt. Dat ging heel gek traag, maar het gíng wel.
Kijk dan uit!
Gelukkig stopte de roodrijder. Wel zo beleefd. En hij stapte zelfs uit om te vragen of ik wel ok was.
Dacht ik. "Kijk dan uit, stomme trut!" kreeg ik toegeworpen. Toen ik geheel op eigen kracht weer overeind was gekomen, zag ik nog net de zijkant van de kerel de auto in verdwijnen. Hij keek nog even woest naar me en weg was ie.
Ik heb met bibberende benen mijn fiets in een rek bij een meubelzaak gezet. De nieuwe printer zat er nog op. Die had hopelijk geen schade. Ikzelf voorlopig een beurs bovenbeen en de bibbers. En de fiets de nodige krassen en deuken.
Ik heb de printer van mijn bagagedrager gehaald en ben maar met de tram en de bus naar huis gegaan om daar met een kopje thee tot bedaren te komen. Dat leverde een gek soort huilbuitje op. Pure frustratie.
Kijk dan uit? Wat is dat nou voor opmerking!? Ik had het volste recht om over te steken, want ik had groen. Dat is voor mij nooit een reden om niet alsnog goed uit te kijken, omdat ik wel vaker mensen door rood zie rijden. Maar in dit geval was ik al aan het oversteken. Vandaar dat hij mijn achterwiel raakte. Had ik dan achterom moeten kijken of iemand ineens besloot om door rood te rijden? En waarom dacht ik hier überhaupt over na? Hij zat sowieso fout! Stresslevel 10+++.
Getikt?
De printer bleek inderdaad schadeloos. Maar ik heb wel een freelanceklus gemist en ik moet een paar plekken op mijn fiets laten bijwerken omdat anders het metaal gaat oxideren. En het raampje van mijn versnelling is kapot. Maar ja, bij wie verhaal ik het, hè.
Mijn achterwiel wérd getikt, maar de automobilist was het al. Wát een idioot!
Tjonge. Geen nummer genoteerd? Geen hulp gekregen?
BeantwoordenVerwijderenNou het noteert vrij lastig als je bezig bent met jezelf en je fiets van de straat rapen ;-)
VerwijderenEn nee hoor. Geen enkele hulp. Op een hele drukke weg.
Wat vervelend! BTW: je mag ook mij bellen hoor als je een printer of iets anders moet vervoeren.
BeantwoordenVerwijderenDank! Maar ik heb dit soort dingen ineens en mijn hoofd en dan moet het gelijk gebeuren ;-) Iets met impulsief...
VerwijderenEn normaal kan ik een halve inboedel op de fiets vervoeren, maar dan moet je geen halve zool tegenkomen.
Maar soms zijn er idd dingen die op de fiets niet lukken. Dan zal ik zeker (weer) aan je denken.
Eerst denk ik Meid je leeft nog, pffff.................
BeantwoordenVerwijderenMaar dan denk, ik sorry voor mijn woord keuze, HUFTER, ik hoop dat deze """"meneer"""
er net als jij de hele dag negetieve last van heeft, maar ik gun het hem voorlopig het hele jaar, ook weer niet aardig
Maar jouw gun ik de kracht die je vanmorgen ook had met overeind komen, je zal nog wel even beurs blijven, jij loopt ook nog een opdracht mis, dank u wel meneer, zeker haast,
En dat niemand je helpt, mijn dochter zei onderlaatst, nog even dan stappen ze over je heen, ik hoop dat je weer een beetje kunt lachen,misschien herinner je je nog een stukje van het nummerbord en de kleur of merk van de auto dan zou ik zeker aangifte doen ,al is het maar om je eigen frustratie kwijt te raken
Ach lichamelijk en fietselijk valt het allemaal reuze mee. Het is idd meer de hufterigheid waar ik lang last van heb. Niet alleen van hem, maar ook van al die andere mensen die rustig vanuit hun auto kijken hoe jij aan het worstelen bent. Wordt inderdaad bijna normaal.
VerwijderenMaar goed. Ik heb besloten dat ik er geen energie (meer) in ga steken. Lekker handwerken werkt het beste ;-)