Hoe de Parade helpt bij het stoppen met roken

Foto gemaakt door mij

Driekwart jaar geleden was ik met Yvonne op de Parade. Het water liep ons in de mond bij het zien van lemon merengue pie bij de Juicy Sisters. Nog een lekker groot en hoog glas thee erbij en genieten maar. Yvonne liep al balancerend met de gloeiend hete thee rond op zoek naar een plekje. Op een gegeven moment schoven er een paar dames aan de kant en riepen: "Kom hierbij zitten, joh!" En zo geschiedde.
In no time zaten we gezellig te rebbelen over van alles en nog wat. Alsof we al jaren samen allerlei leuke dingen deden. Soms gebeurt dat, en altijd geniet ik ervan.

Stoppen!

Het onderwerp kwam op roken, omdat 1 of meer (dat weet ik niet meer) van de dames een onbedwingbare zin in een sigaret kreeg.Ik vertelde toen dat ik al een dik jaar was gestopt, zonder enige moeite. Jaloerse blikken vielen mij ten deel. HOE? Zeg ons HOE?
Ik vertelde ze dat ik gewoon cold turkey was gegaan. Dat was me een paar jaar geleden ook goed bevallen. Ik heb het toen 4,5 jaar volgehouden maar ben toen stom genoeg weer begonnen door stress. Een datum prikken, ernaartoe leven, ik geloof er allemaal niet in. Ineens heb je zo'n moment dat je denkt waar ben ik mee bezig en dán moet je gewoon alles weggooien. Moeilijk, maar het kán. Althans ik kan het ;-) En met roken. Met eten lukt het me niet.

Opluchting

Ik vertelde ze vervolgens dat ik nog wat extra steun kreeg toen ik bij toeval na 3 weken stoppen het boek van Jan Geurtz 'De Opluchting' tegenkwam. Ik snapte hem volledig. Een soort Alan Carr maar dan minder Amerikaans. Ik ben gelijk meer boeken van hem gaan lezen en heb besloten dat ik zijn denkwijze heel interessant vindt. Ik denk zeker dat ik vaker indirect hulp van hem ga krijgen.

En ik ben dus niet de enige. De dames bleken zeer geïnteresseerd in het boek. En dus hebben we adressen uitgewisseld. En ging het boek op reis naar Harderwijk. Daar stopte de dame die het het hardste nodig had met roken. En ze was dankbaar! Ze mailde me met de vraag of ze het nog naar een vriendin mocht sturen, die ook klaar was met die geld- en longenverslindende gewoonte. En dus ging het boek weer op reis. En weer met succes.

Parade

Een paar weken geleden lag het boek weer in mijn brievenbus. Met een lief kaartje erbij met de mededeling dat er dus in redelijk korte tijd nog 2 mensen waren gestopt door het boek. Dat zij dat nooit hadden gekend als ze niet naar de Parade waren geweest. En wij geen zin hadden gehad in thee met gebak op diezelfde Parade.
Het idee is dat we elkaar op dezelfde plek ontmoeten, de komende Parade. En dan trakteert de dame in kwestie op thee met gebak. En het wordt vast weer retegezellig!

Volgende week ga ik Jan Geurtz zien bij een presentatie van zijn nieuwe boek. Ik ben heel benieuwd!