Het opladen van een batterij

Stekker in het stopcontact, stekkertje in het apparaat en laden maar. Was ik een telefoon, mp3-speler of laptop, dan zou het zo eenvoudig zijn. Alleen ben ik een mens. En ben ik Ineke, een behoorlijk complicerende factor.

Op een apparaat heb je vaak kleurtjes, icoontjes of percentages die aangeven hoe vol de batterij nog is. Heel handig, want je weet dat je niet al teveel kunt gaan doen, omdat je anders geen bereik of energie meer hebt. Sommige mensen hebben in hun innerlijk systeem zo'n zelfde indicator of waarschuwingslampje: Je moet stoppen! Je moet opladen!

Battery indicator 

Eerder op dit blog vertelde ik over de Kermis in mijn hoofd. Bij mij gaat die kapotte equalizer samen met een niet altijd even goed werkende 'battery indicator'. Ik ga gewoon door, tot ineens, desnoods midden op de dag of midden in een actie, het systeem in de slaapstand gaat. Weinig bereik meer, en weinig opslagcapaciteit. Best mee te leven, maar ook best onhandig.

Foto: Ineke Buijs

Ik heb er onder andere met mijn professionele gesprekspartner al een paar keer over gesproken: hoe zorg je nu dat je bijtijds weet dat je eigenlijk aan de oplader moet? Even stilstaan, een paar momenten op de dag, en voelen hoe je energiepeil is, was toen de conclusie. Maar het punt is nu juist dat ik niet doorheb dat ik moet stilstaan, omdat het allemaal prima gaat. Echt. En dan ineens FLOP, uit.

Multilemma

Bovendien hebben we dan nog de vraag hoé laadt je je batterij op. Dat is voor iedereen anders en dat zorgt weleens voor onbegrip. Mijn batterij raakt absoluut (ook) opgeladen van rustig en prikkelarm in bed of op de bank liggen. Maar ook leuke dingen doen en geïnspireerd raken kunnen mijn energiepeil behoorlijk verhogen. En dus heb ik er regelmatig een multilemma bij (dilemma dekt de lading niet ;-). 

• Ga ik voor de volkomen rust?
  Saai, zonde van de dag, niks uit mijn handen gekomen
• Ga ik voor het 'lijdzaam' amusement?
  Filmpje, schouwburg, etentje met 2 personen max.
• Ga ik voor het actieve participeren in een afgebakende omgeving?
  Boswandeling, boekje lezen, potje zwemmen, sauna, sporten
• Ga ik voor het iets ruigere werk?
  Popconcert met rustige zitplaats maar ook enorme decibellen- en lichtshow 
• Ga ik voor de ultieme impuls-, prikkel- en koopuitdaging
  Tuincentrum, woonwinkel, beurs, retedruk evenement met te veel mensen

Ga er maar aan staan. Want ik kan ook niet eens zeggen of een bepaalde keuze ook daadwerkelijk gaat uitvallen in de bedachte categorie. Wanneer is iets opladen en wanneer is iets leegtrekken? Soms krijg ik bergen energie van het rondlopen in een mierenhoop op een beurs. Raak ik volledig in de flow omdat ik weer zoveel leuke dingen zie om te doen of te maken. Een andere keer zuigt het me volledig leeg. Krijg ik bijna zin om mensen te slaan. Een boek lezen? Heel rustgevend, maar soms blijft het me in mijn hoofd zo bezighouden dat het energie gaat slurpen. De buitenwereld kan dus soms denken dat ik rare of verkeerde keuzes maak. Natuurlijk is dat niet uit te sluiten, en soms doe ik dat ook, bewust, maar vaak is het ook gewoon onmogelijk om in te schatten hoeveel energie iets waarom en wanneer kost.

Flikkeren

Weet je, het maakt allemaal niet uit, en ik wil er eigenlijk niet altijd over na(hoeven)denken. Omdat er meestal toch geen peil op te trekken is. Omdat mijn systeem soms nu eenmaal überhaupt een maandagochtendproduct lijkt te zijn. Waar ik me vaak ook wel weer erg mee vermaak. En soms werken mensen in mijn echte leven, of op Twitter onverwacht als mijn battery indicator (dank daarvoor). Maar dat icoontje, dat percentage, dat knipperende lampje, dát zou ik wel graag willen hebben. Zodat ik wat ik ook doe, kan zien hoe lang ik er nog mee kan doorgaan. Iemand een idee?

Zie je me binnenkort met een flikkerend lampje op mijn voorhoofd, dan weet je dus dat het gelukt is!

Trouwens: lege batterijen? Lever ze in!